اشرف مخلوقات نام گرفتیم و قرار بر این بود و هست که با هر گام به سوی آینده نه تنها باعث پیشرفت و راحتی بیش‌تر شویم، بلکه در جهت مهم‌ترین اصل این پیشرفت، یعنی رسیدن به زندگی بهتر تلاش کنیم. اما آیا به راستی تا به حال چنین بوده است؟ چقدر موفق بوده‌ایم؟ چقدر از آن‌چه به دست خود ساختیم (فناوری)، به عنوان پدید‌آورنده، احساس رضایت کرده‌ایم؟ چنین به‌نظر می‌رسد که در بعضی موارد ما پدیدآورنده چیزهایی هستیم که شاید خیلی زودتر از تصورمان به فرزند ناخلفی تبدیل شده‌اند که باید به فکر کنترلشان باشیم.

اين پرونده شامل دو مقاله زير است:

بابا، آي‌پد يه وسيله آموزشيه؛ کودکان من در فناوري غرق شده‌اند و من مقصر هستم.

آيا فناوري در حال ريختن ذهن کودک من است؛ اين وسواس جمعي هم مي‌تواند مضر باشد هم مفيد.