مدرن‌سازی شبکه‌های گسترده قدیمی با SD-WAN

طرح مسئله و تعریف SD-WAN
در حال حاضر، بیش‌تر تمرکز فناوری و محصولات Software Defined Networking روی مراکز داده است. SDN می‌تواند مراکز داده را به سوی سیستم‌هایی خودکار و مجتمع هدایت کند که در مقیاس گسترده اجازه می‌دهد شبکه‌های مجازی ساخته شوند و مرکز داده را به بخش‌های مختلف بسیار کوچکی برای مدیریت بهتر تقسیم کرد. همچنین، می‌توان زنجیره سرویس‌ها را به‌طور سراسری مجتمع‌سازی و یک‌پارچه کرد. SDN در این حوزه به‌صورت واقعی و عملکردی ارزش و قابلیت‌های خود را نشان داده است و دستیابی به شبکه‌های مجازی‌سازی خودکار در آینده‌ای بسیار نزدیک را نوید می‌دهد. اما فقط مرکز داده تنها بخشی از آي‌تي نیست که می‌تواند از قابلیت‌های SDN استفاده کند و به سوی رویکردهای نرم‌افزارمحور حرکت کند. شبکه‌های WAN سازمانی مملو از منابع هزینه‌بر و پیچیده هستند. این منابع در دفاتر و شعب دور از یکدیگر قرار دارند و باید توسط شبکه‌های MPLS به یکدیگر گره بخورند و متصل شوند. در این میان، انواع پیکربندی‌ها و تنظیمات در لایه‌های دو و سه شبکه صورت می‌گیرد و باید کیفیت سرویس و حریم خصوصی/ امنیت حفظ و حتي گارانتی شود. تمام این کارها بسیار هزینه‌بر هستند. تنظیمات باند پهن ارائه شده توسط خدمات‌دهند‌گان MPLS فاقد عملیات‌ و توانایی‌های مورد نیاز هستند و تنها به ازای ارائه پهنای‌ باند بیش‌تری پول بیش‌تری طلب می‌کنند. 

مطلب پیشنهادی: 5 چالش‌ تازه شبکه‌های کامپیوتری سـازمان‌های بزرگ

در حالت ایده‌آل، یک سازمان می‌تواند با لینک‌های MPLS از اتصال‌های باند پهن برای برقراری یک اتصال شبکه پرترافیک میان دفاتر راه دور خود استفاده یا مأموریت‌های حیاتی یا حساس به کیفیت را روی این لینک‌ها فراهم کند. هرچند این امکان وجود دارد که روترهای درون شبکه را طوری پیکربندی کرد تا یک شبکه WAN ترکیبی مرتب شده دستی داشت و از فناوری‌هایی مانند Dynamic Multipoint VPN ،Cisco Performance Routing (PfR) و سیستم‌های اندازه‌گیری کیفیت بي‌درنگ استفاده کرد، اما باز هم پیچیدگی در سراسر شبکه به وجود خواهد آمد. پیچیدگی دشمن شماره یک کارایی و کارآمدی شبکه است و جلوی انعطاف‌پذیری را می‌گیرد. طراحان شبکه همیشه دنبال پیکربندی ساده‌تر و سریع‌تر یک شبکه هستند و از ایجاد پیچیدگی حتي به قیمت دستیابی به امکانات بیش‌تر دوری می‌کنند. به علاوه، در چنین شبکه‌هایی وقتی می‌خواهید یک برنامه کاربردی جدید را نصب و راه‌اندازی کنید یا پروفایل یک نرم‌افزار را تغییر ‌دهید، باید پیکربندی روترهای شبکه WAN نیز تغییر کنند تا با مشکلات ترافیکی جدید به وجود آمده هماهنگ شوند. این‌جا است که محصولات Software-Defined WAN به کمک خواهند آمد. فناوری SD-WAN به دنبال خودکارسازی پیکربندی روترهای سمت لبه به کار رفته در شبکه‌های WAN سازمانی و هدایت ترافیک به سوی باند پهن‌های عمومی و ترکیبی، لینک‌های MPLS خصوصی و دیگر لینک‌های موجود روی WAN مانند LTE است. در واقع، SD-WAN با ترکیب محصولات و ظرفیت‌های SDN و فناوری‌های WAN قدیمی سعی در مدرن‌سازی شبکه‌های WAN سازمانی امروزی دارد. این فناوری سعی می‌کند هوشمندی را به شبکه‌های MPLS و باند پهن موجود با افزودن یک کنترلر تزریق کند. این کنترلر می‌تواند ترافیک شبکه را به‌طور مستقیم روی مسیرها و لینک‌های مختلف هدایت کند (شکل 1).

 شکل 1: معماری یک شبکه WAN را قبل و بعد از اجرای فناوری‌های SD-WAN نشان می‌دهد. همان‌ طور که در تصویر ب مشخص است، برنامه‌های کاربردی به شبکه WAN افزوده می‌شوند که می‌توانند کیفیت خدمات روی MPLS را تضمین کنند. همچنین، امکان استفاده از دیگر شبکه‌ها و لینک‌ها به وجود خواهد آمد.

مزایا
وقتی بتوان ظرفیت‌های SDN را با شبکه‌های WAN درهم آمیخت، سه ویژگی شاخص برای شبکه‌های سازمانی به دست خواهد آمد:

1- هزینه کم‌تر
با SD-WAN شرکت‌های بسیار بزرگ و سازمان‌ها می‌توانند تکیه بیش‌تری روی باند پهن داشته باشند و کم‌تر به سراغ لینک‌های خصوصی بروند. باند پهن نمی‌تواند کیفیت خدمات را تضمین کند، اما با کمک SD-WAN می‌توان ابزارهای اندازه‌گیری در دو سوی یک لینک باند پهن استفاده کرد تا مطمئن شد این لینک ظرفیت لازم برای انتقال ترافیک و محتوایی مانند صوت و ویدیو با قابلیت اطمینان‌پذیری بالا را دارد. مثلاً همانند کاربران سرویس Skype بتوان از صوت و ویدیو روی اینترنت عمومی بهره برد. به زبان دیگر، فناوری SD-WAN می‌تواند مسئولیت رسیدگی و تأمین کیفیت خدمات روی لینک‌های باند پهنی را بر عهده بگیرد که در گذشته باید روی لینک‌های خصوصی عرضه می‌شدند و در نتیجه هزینه بیش‌تری صرف می‌کردند. اکنون سازمان‌ها تنها در صورت نیاز می‌توانند به سوی لینک‌های خصوصی بروند. این صرفه‌جویی مالی کمک می‌کند تا سازمان‌ها به سوی پهنای ‌باند بیش‌تر و لینک‌های باند پهن ارزان‌تر و به حداقل رساندن لینک‌های خصوصی بروند. 

2- کاهش پیچیدگی
پیکربندی دستی یک شبکه WAN ترکیبی چالش‌زا است. پروتکل‌های مسیریابی مختلف، انتخاب بهترین مسیر میان دو سایت و برقرار کردن یک مسیر به تنهایی میان آن‌ها، کاهش نفوذ و تأثیرات ایجاد شدن توسط منابع خارج از شبکه روی ترافیک و ده‌ها چالش دیگر باید حل شوند. پروتکل‌های مسیریابی به تغییرات رخ داده در شبکه مانند از دست رفتن بسته‌ها (Package Loss)، افزایش حرکات نامنظم 
(Excessive Jitter) یا تراکم لینک‌ها (Congested Links) واکنش نشان نمی‌دهند که یکی از نقاط ضعف و ایستایی آن‌ها است. حتي پروتکل‌های مسیریابی به کار گرفته شده روی WAN قدیمی نمی‌توانند با مرتب کردن اطلاعات ترافیکی شبکه یک مسیر بهینه مناسب را محاسبه و انتخاب کنند. تکنیک‌های اندازه‌گیری مانند IP SLA و PfR می‌توانند به‌طور هوشمندانه معیارهای شبکه را تغییر دهند یا به روش‌های دیگر رفتارهای طبیعی و معمولی پروتکل‌های مسیریابی را لغو و بعد با استفاده از انواع ترفندها یا ابزارهای جدید سعی در پیکربندی مجدد شبکه کنند. SD-WAN می‌تواند این کارها را به‌طور خودکار برای یک شبکه WAN سازمانی انجام دهد و ترافیک شبکه را به‌صورت پویا بر اساس وضعیت فعلی شبکه، کیفیت خدمات مورد تقاضا، منابع و ظرفیت لینک‌ها مسیریابی و بازمسیریابی کند. گروه مدیریت شبکه می‌توانند به برنامه‌های کاربردی SD-WAN بگویند چگونه باید ترافیک شبکه بهبود داده شود بدون این‌که این راه‌کارها مشکلاتی برای بخش‌های دیگر شبکه ایجاد کند. در واقع، با SD-WAN پیچیدگی شبکه‌های WAN برطرف نخواهد شد، بلکه به‌سادگی از نظر مدیران شبکه پنهان خواهد شد. این برنامه‌های کاربردی SD-WAN هستند که باید با پیچیدگی شبکه درگیر شوند و مسئولیت‌های حساس و بسیار سنگینی را بر عهده بگیرند. 

3- افزایش انعطاف‌پذیری
رویکرد جدید شبکه‌های WAN ترکیبی را وادار به واکنش و تغییر خودکار شبکه نسبت به وضعیت‌های جدید ترافیکی می‌کند. وقتی شبکه می‌تواند خود را تغییر دهد، انعطاف‌پذیر است. قابلیتی که تا پیش از این هرگز در شبکه‌های WAN سنتی شاهد نبودیم. انعطاف‌پذیری شبکه دستاوردهایی مانند آزاد شدن وقت نیروی انسانی، کاهش Capex (هزینه تغییر در آینده) و Opex (هزینه فعلی اجرای یک محصول، کسب‌وکار یا سیستم) برای زیرساخت شبکه و امکان توسعه شبکه را به همراه دارد. انعطاف‌پذیری یکی از اهداف اصلی هر بخشی از آي‌تي در سال‌های اخیر بوده و یکی از دلایل مهم استقرار SDN است. 

چالش‌های SD-WAN
احتمالاً بزرگ‌ترین چالش به‌کارگیری فناوری‌های SD-WAN در یک شبکه سازمانی، محاسبه ROI (بازدهی سرمایه یا بازگشت سرمایه) است. اندازه‌گیری معیارهای Capex و Opex راه‌کارهای SD-WAN به مقایسه با هزینه کلی خود شبکه WAN نیاز است. ایده این است که از یک شبکه WAN ترکیبی با تعداد زیادی لینک باند پهن ارزان‌قیمت و لینک‌های خصوصی کوچک‌تر استفاده کنیم. حتي در برخی سازمان‌ها دیگر به لینک خصوصی نیازی نخواهد بود. در نتیجه، محاسبه ROI باید نشان بدهد که با استفاده از SD-WAN صرفه‌جویی مالی داریم و مقرون به‌صرفه است. اما در برخی سازمان‌ها کوچک‌سازی یا حذف لینک‌های خصوصی همراه با هزینه و دادن خسارت‌های سنگین است؛ زيرا ممکن است قراردادهای چند ساله با ارائه‌دهند‌گان خدمات شبکه داشته باشند. در این وضعیت، ROI بیش‌تر از زمان استفاده نكردن از SD-WAN می‌شود. 
یکی دیگر از چالش‌های احتمالی SD-WAN گرفتار شدن در دام یک شرکت انحصاری و بسته است. در حال حاضر، چند نوع محصول SD-WAN وجود دارد که هریک با دیگری بسیار متفاوت و به‌شدت ناسازگار است. در واقع، هر برندی سعی کرده است راه‌کاری اختصاصی مبتنی بر محصولات و پروتکل‌های خود ارائه دهد و هیچ کنسرسیوم یا استاندارد مشترکی در این زمینه وجود ندارد. در برخی لایه‌های WAN فقط می‌توانید محصول یک شرکت را با محصول دیگری از همان شرکت جایگزین کنید. در این‌جا، فرآیند ارزش‌یابی یک شرکت برای قراردادهای بلندمدت پیش از خرید محصولات باید به‌خوبی انجام شود. این مشکل را در اوایل ارائه محصولات SDN نیز بروز داد، ولی به‌سرعت با همکاری چند شرکت شبکه‌ساز برتر این صنعت و ایجاد چند استاندارد و پروتکل مشترک تا حدودی رفع شد. 
چالش دیگر این است که برخی تصور می‌کنند برای استفاده از SD-WAN به یک شبکه مجتمع سراسری در سازمان نیاز داریم. بنابراین، برای استفاده از سخت‌افزارهای جدید باید سخت‌افزارهای قدیمی را از شبکه خارج و با سخت‌افزارهای جدید جایگزین کنیم. مثلاً تمام روترهای شبکه را عوض کنیم تا با محصولات SD-WAN سازگار باشند. این تصور در حالت کلی اشتباه است؛ زيرا هر شبکه WAN یک هزینه پنهان در نظر گرفته شده دارد که مجزا از هزینه‌های جاری و عملیاتی اجرای یک راه‌کار جدید آي‌تي است. از سوی دیگر، برخی راه‌کارهای SD-WAN موجود در بازار سعی می‌کنند با حفظ زیرساخت شبکه WAN یا کم‌ترین تغییر ایجاد شده، اصلاحات لازم را انجام دهند. 

آیا SD-WAN همان WAN Optimization است؟
در حالی که از زمان مطرح شدن فناوری SD-WAN زمان زیادی نمی‌گذرد و تازه نخستين راه‌کارها و محصولات در ابتدای سال 2015 روانه بازار شده‌اند (طبق گزارش مؤسسات معتبر تحقیقاتی SD-WAN یکی از فناوری‌های شاخص ظهور کرده در این سال است)، برخی به اشتباه تصور می‌کنند این فناوری نوپدید همان WAN Optimization است و از همان المان‌ها و مفاهیم استفاده می‌کند. در واقع، بسیاری از المان‌های SD-WAN مانند ترکیب اینترنت عمومی با لینک‌های MPLS و VPN، کلاس‌بندی و هدایت ترافیک به جایی که بهترین وضعیت شبکه را ایجاد می‌کند یا استفاده از شبکه‌های هم‌پوشان مجازی برای تونل زدن میان چند شبکه در گذشته نیز وجود داشتند. تکنیک‌های WAN Optimization بیش‌تر برای فشرده‌سازی و ذخیره‌سازی ترافیک روی شبکه‌های گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، DMVPN (سرنام Dynamic Multipoint Virtual Private Network) یا نیز برخی المان‌های SD-WAN یا WAN Optimization را به کار مي‌گيرد و ظرفیت‌های مشابهی فراهم می‌کند، ولی به‌عنوان یک فناوری ترکیبی مطرح است و یک محصول شاخص یا ویژگی نیست. بنابراین، SD-WAN یک فناوری جایگزین فناوری‌های قدیمی نیست یا نباید تصور شود نسخه پیش‌رفته‌تری از WAN Optimization است. 
این فناوری چند نوآوری مانند کنترلر مرکزی، سیستم‌های تجزیه و تحلیل توکار، فراهم‌سازی خدمات شبکه و ارکستراکشن (Orchestration به مجموعه‌ای از کامپیوترها، شبکه‌، سیستم‌های ذخیره‌سازی و سخت‌افزار اطلاق می‌شود که ترکیب و هماهنگی کاملی با هم دارند و به‌عنوان یک سیستم واحد و یک‌پارچه شناخته می‌شوند) را به همراه دارد. برنامه‌های کاربردی نوشته شده برای این فناوری از کدهای بسیار پیش‌رفته و به‌روزی بهره می‌گیرند و در بخش‌هایی وابسته به کلاود هستند. 
مدیریت سیاست‌ها و ویژگی‌های امنیتی متمرکز شده‌ای مانند فایروال‌ها، قطعه‌بندی شبکه یا ابزارهای مدیریتی کلیدی به‌صورت توکار درون این برنامه‌های کاربردی یا سخت‌افزار مبتنی بر آن‌ها قرار دارد. بنابراین، شبکه‌های گسترده سنتی در هنگام ترکیب شدن با ظرفیت‌های جدید SDN می‌توانند یک WAN مدرن را بسازند. 

تفاوت SDN و SD-WAN
در این‌جا یک پرسش مطرح می‌شود، آیا SD-WAN یک رویکرد جایگزین SDN نیست؟ در حالی که سرعت رشد و توسعه محصولات SDN در بازار بسیار کند است و غالباً شرکت‌ها نمی‌توانند از تمام ظرفیت‌های SDN استفاده کنند، فناوری SD-WAN بازدهی سریع‌تر و ارزان‌تری ندارد؟ به زبان دیگر، با استفاده از فناوری SD-WAN دیگر چه نیازی به ده‌ها برنامه کاربردی ارائه شده برای SDN در سطح سازمانی داریم؟ تا حدودی این فرضیه صحیح است. سازمان‌هایی که فقط یک شبکه WAN دارند می‌توانند به‌جای گرایش به SDN به سراغ راه‌کارهای SD-WAN بروند تا زودتر به نتیجه برسند. SD-WAN به برنامه‌های کاربردی و زیرساخت شبکه، مجازی‌سازی، ذخیره‌سازی و محاسباتی کم‌تری در سطح سازمانی نیاز دارد و چابک‌تر است. البته باید اذعان کرد  هر دو از برخی المان‌ها و مفاهیم مانند روترها و سوییچ‌های مجازی، کنترلر مرکزی، شبکه‌های هم‌پوشان و لایه‌های واسط میان برنامه‌های کاربردی و سخت‌افزار بهره می‌برند و بیش‌تر بر نرم‌افزار مبتنی هستند، ولی SD-WAN در یک مقیاس محدودتر با اهدافی روشن‌تر و شفاف تعریف می‌شود. 

گام نخست؛ ارزیابی
اگر سازمانی هستید که هم‌اکنون از یک شبکه WAN سنتی و قدیمی بهره می‌گیرد و چند صباحی است به فکر نوسازی و توسعه آن است، می‌توانید بر حسب نیازهای خود شبکه را بازطراحی کنید و از فناوری SD-WAN کمک بگیرید، ولی ممکن است با موانعی روبه‌رو شوید. از جمله: 

مشکلات یک‌پارچه‌سازی سیستم
 مدرن‌سازی شبکه نیازمند بازطراحی کل شبکه فعلی است. ممکن است مدیران دپارتمان آي‌تي بگویند بخش به بخش شبکه را به‌روزرسانی و ارتقا دهید یا از شما انتظار داشته باشند با کم‌ترین هزینه و تغییر این کار را بکنید. به هر حال، استقرار یک فناوری جدید در شبکه همیشه ساده نیست و نیازمند بودجه به ازای دستیابی به کارایی بیش‌تر است. 

مرزهای سازمانی
به‌کارگیری فناوری‌های جدید برای شبکه WAN ممکن است همراه با هزینه‌های قابل توجه هم در دفتر مرکزی و هم در دفاتر راه دور باشد. به‌طبع، هرچه شبکه WAN سازمانی بزرگ‌تر و تعداد دفترها بیش‌تر باشند، هزینه‌ها فزونی خواهند یافت. همچنین، در برخی راه‌کارها به خریداری سخت‌افزارهای جدید و ارتقاي سخت‌افزارهای موجود نیاز دارید. پس محدودیت‌ها و مرزهای سازمانی را در نظر بگیرید. 

مناسب نبودن زمان
 ممکن است هم بودجه مورد نیاز برای بازطراحی شبکه تصویب شده باشد و هم مطالعات اولیه و تحقیقات بازار را انجام داده باشید، ولی مجبور شوید برای تولید چند محصول صبر کنید. معمولاً بازار شبکه به‌سرعت به یک فناوری واکنش نشان نمی‌دهد و یک دوره باید طی شود تا راه‌کارها و محصولات کامل و سازگار با یکدیگر دست‌یافتنی باشند. سعی نکنید زیاد ذوق‌زده و عجولانه SD-WAN را در آغوش بگیرید و کمی منتظر تغییر و تحول‌های بازار و محصولات جدید دیگر شرکت‌ها یا ارائه مدل‌های جدیدتر باشید؛ زيرا حتماً مشکلات مدل‌های اولیه مرتفع شده است. 

گام بعدی؛ محصولات SD-WAN
چند شرکت به حوزه ارائه راه‌کارها و محصولات این فناوری وارد شده‌اند. البته تمام این شرکت‌ها واقعاً SD-WAN را انجام نمی‌دهند؛ بنابراین، باید شرکت‌های فعال بازار در این زمینه را به‌خوبی ارزیابی و رصد کرد تا متوجه شد کدام ‌یک نقشه راه دقیقی برای نیازهای سازمان شما ارائه می‌دهد و هزینه کم‌تری هم روی دست شما خواهد داشت. در ادامه سعی می‌کنیم به چند نمونه از راه‌کارهای برندهای معروف بازار نگاهی بیاندازیم که برای شروع مطالعه و تحقیق مناسب به نظر می‌رسند.

Cisco Intelligent WAN
راه‌کار IWAN سیسکو سعی دارد به مشتریان اجازه دهد یک WAN یک‌پارچه سراسری برای انتقال هر چیزی روی شبکه‌های فعلی مانند LTE، اینترنت و MPLS خصوصی بسازند. سپس، برنامه‌های کاربردی کارایی همانند شبکه‌های محلی (LAN) روی این شبکه WAN سازمانی یک‌پارچه ارائه خواهند داد. 
سیسکو این هدف بلندپروازانه را با کمک شرکت Akamai دنبال می‌کند. سیسکو مدعی است راه‌کار IWAN بیش‌ترین انعطاف‌پذیری، مقیاس‌پذیری و ماژولار بودن را در شبکه WAN ایجاد می‌کند و بر ویژگی‌هایی مانند کنترل هوشمند مسیرها، بهینه‌سازی برنامه‌های کاربردی و اتصال‌های فوق امن مبتنی است (شکل 2).

 شکل 2: راه‌کار IWAN سیسکو

CloudGenix
یک استارت‌آپ که مراحل اولیه راه‌اندازی خود را پشت سر گذاشته است، محصولات SD-WAN را ارائه می‌کند که از شبکه‌های WAN ترکیبی پویا پشتیبانی و سعی می‌کند مدیریت سرویس‌ها را متمرکز کند و یک مرکز برای هدایت دیگر شعب بسازد. راه‌کار این شرکت برای ایجاد تحول در شبکه‌های قدیمی و شبکه‌های مبتنی بر هدایت بسته‌ها با برنامه‌های کاربردی امن و یک‌پارچه مناسب است. 

Glue Networks Gluware Orchestration Engine
محصولات مجتمع SD-WAN را بر اساس زیرساخت شبکه‌های WAN سیسکو ارائه می‌دهد. Gluware می‌تواند یک شبکه WAN را از ابتدا تا انتها مدیریت و راهبری کند. برای نمونه، سیاست‌های امنیتی وضع می‌کند، دسترسی به سخت‌افزار شبکه در پایین‌ترین لایه شبکه فراهم خواهد ساخت و امکان مدیریت بی‌درنگ زیرساخت WAN را به مشتری می‌دهد. این شرکت سرویس Cisco PfR را در شبکه پیاده‌سازی می‌کند که باعث صرفه‌جویی در زمان و تعداد کارکنان بخش آي‌تي سازمان‌ها می‌شود و آن‌ها را از پیکربندی دستی شبکه خلاص خواهد کرد (شکل 3). 

 شکل 3: راه‌کار Gluware 

Netsocket
این شرکت روی شبکه‌های WAN ارائه‌دهنده خدمات مدیریت شده تمرکز دارد. اگرچه این نوع شبکه‌ها تا حدود زیادی با شبکه‌های SD-WAN سازمانی و نوع کاربردشان متفاوت هستند و چالش‌های آن‌ها را ندارند، ولی شرکت Netsocket یک معماری برای نگاشت به مدل‌های شبکه‌های سازمانی ارائه می‌دهد. این شرکت یک کنترلر مرکزی برای سیستم‌های کوچک x86 فراهم می‌کند، به طوری که سوییچ، روتر و دستگاه‌های امنیتی می‌توانند از برنامه‌های کاربردی MSP میزبانی کنند. این ایده دستگاه‌های x86 را به یک سایت از راه دور تبدیل مي‌کند که می‌توانند به‌طور خودکار و آنلاین کارها را پیش ببرند و البته کارایی بالایی هم داشته باشند. هنگامی که به این کنترلر وصل می‌شوید، کنترلر سیاست‌ها را دریافت مي‌كند و می‌تواند بر اساس زیرساخت شبکه WAN ترکیبی مسیریابی کند؛ با این تفاوت که مزایای سرویس‌های محلی را ارائه می‌دهد. 

Viptela
یک استارت‌آپ با بودجه مالی و پشتیبانی فنی قوی که به‌تازگی فعالیت‌های عمومی خود را آغاز کرده و البته با یک پلتفرم خوب به نام Secure Extensible Network وارد بازار شده است. SEN از WAN ترکیبی با سیستم رمزنگاری اطلاعات قوی و مقیاس‌پذیر پشتیبانی می‌کند. این رمزنگاری که بر فناوری‌های اختصاصی خود شرکت Viptela مبتنی است، شامل تمام بخش‌ها و سرویس‌های شبکه می‌شود و قابل توسعه به مراکز داده است. این قابلیت‌ها با یک کنترلر مرکزی که با مدیریت شبکه هم‌پوشان است و روترهای vEdge اختصاصی Viptela به دست می‌آید (شکل 4). شرکت‌های معتبر دیگری هم مانند سیتریکس، اوکدو، FatPipe ،Ipanema ،Riverbed و Silver Peak Systems به همراه استارت‌آپ‌هایی مانند Aryaka ،Pertino ،VeloCloud و Talari Networks هستند که نگاهی به بازار SD-WAN دارند. این فناوری کاملاً اکتسابی است و می‌تواند یک شرکت بهینه‌ساز شبکه‌های WAN را به یک شرکت ارزش‌آفرین ارائه‌دهنده خدمات و محصولات برای شبکه‌های محلی و از راه دور در چند حوزه شبکه‌سازی، ذخیره‌سازی و دیگر سرویس‌ها تبدیل کند. همچنین، می‌تواند بهترین فرصت برای شرکت‌های استارت‌آپی باشد تا محصولات نرم‌افزاری چابک و خلاقی روانه بازار کنند. استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های شبکه‌ای سنتی با SD-WAN می‌توانند مجموعه‌ای از راه‌کارها و محصولات با قابلیت استقرار سریع و ساده را وارد بازار کنند تا هم نیاز به پیکربندی‌های پیچیده توسط کاربران نهایی کاهش یابد و هم هزینه‌های ROI تنزل کنند. 

 شکل 4: راه‌کار جامع SD-WAN شرکت Viptela با استفاده از روترهای vEdge

سخن آخر
هنگامی که SDN به‌عنوان یک رویکرد غالب صنعت شبکه در سال‌های 2012 و 2013 مطرح شد، قابل تصور بود که موج‌های بعدی از فناوری‌های مبتنی بر نرم‌افزار در راه خواهند بود و تمام بخش‌های این صنعت مانند مرکز داده، شبکه‌های بی‌سیم، تجهیزات ذخیره‌سازی و شبکه‌های WAN از این جنبش در امان نیستند. SDN بی‌تردید همراه با انعطاف‌پذیری و خودکارسازی است و کنترلرهای پیش‌رونده‌ای در اختیار کاربران می‌گذارد که باعث ارائه خدمات سریع‌تر و بهتر و در نهایت ارزش‌آفرینی بیش‌تر کسب‌وکار می‌شود. فناوری نوظهور SD-WAN نیز زاده همین رویکرد و نگرش است و در پی آن است که محدودیت‌ها و مشکلات عدیده شبکه‌های WAN سنتی مانند هزینه‌های سنگین نگه‌داری و پیچیدگی‌های زیاد را برطرف مي‌کند. به علاوه، اجازه می‌دهد شبکه‌های پردیس متشکل از اینترنت عمومی، وای‌فای، شبکه‌های موبایل LTE، کلاود و غیره بسازید، در حالی که چند ساختمان مجزا از یکدیگر یا دفاتر راه دور به آن متصل هستند.