ژانوس، زبان بین‌المللی دستگاه‌ها در زیر آب

ما در دنیای خارج از آب به‌سادگی ابزارهای خود را به نقاط دسترسی وای‌فای متصل می‌کنیم، بدون اینکه نگران سازگاری ابزارها با شبکه باشیم. اما تاکنون مشابه چنین چیزی در زیر آب ارائه نشده است. بر همین اساس، درست همانند استاندارد تدوین شده درباره ارتباط وای‌فای، برای اطمینان از اینکه تجهیزات ارائه شده از سوی تولیدکننده‌های مختلف در زیر آب به‌خوبی با یکدیگر کار خواهند کرد، لازم است استانداردی نیز برای ارتباطات زیر آب تعریف شود..

اکنون چند سازمان بزرگ مستقر در اروپا و ایالات متحده از تحقیقاتی پشتیبانی می‌کنند تا با تدوین نخستین استاندارد ارتباطات دیجیتال زیر آب، امکان ارتباط مؤثر بین دستگاه‌ها، افراد و تجهیزات را در زیر آب فراهم کند. غواصان، زیردریایی‌ها، روبات‌های زیردریایی و ده‌ها مورد دیگر می‌توانند با کمک چنین استانداردی بدون مشکل با هم ارتباط برقرار کنند و در کاربردهایی نظیر مرزبانی و گشت‌زنی دریایی، مین‌یابی، بررسی سلامت مزارع بادی دریایی و خطوط لوله و حتی باستان‌شناسی زیر آب به کار روند.
مرکز تحقیقات و آزمایش‌های دریایی سازمان علوم و فناوری اروپا، برای ارتباطات آکوستیک زیرآبی استانداردی به‌نام ژانوس توسعه داده است. ژانوس حاصل 10 سال تحقیق و توسعه برای ایجاد نخستین پروتکل بین‌المللی برای ارتباطات زیر آب است و این امکان را فراهم می‌کند تا ابزارهای مختلفی در زیر آب نظیر روبات‌ها، زیردریایی‌ها و غواصان در یک شبکه با یکدیگر گفت‌وگو کنند. نخستین بار است که یک پروتکل برای ارتباط دیجیتال زیر آب در سطحی بین‌المللی پذیرفته شده و راه را برای توسعه ابزارهای بسیار جالب توجه هموار کرده است.
این مرکز در حال کار روی پشتیبانی مؤثر از شبکه‌های ارتباطی زیرآبی است که به روبات‌های زیردریایی کمک می‌کند با هم کار کنند و گزارش عملکرد خود را برای مرکز فرماندهی ارسال کنند. روبات‌ها می‌توانند گروهی کار کنند. به عنوان مثال، وقتی یکی از روبات‌ها موردی را در زیر آب کشف کرد، بتواند بقیه روبات‌ها را صدا بزند. با در اختیار داشتن راهی برای ارتباط مؤثر این روبات‌ها با هم، همه این فرآیند بدون نیاز به دخالت انسان صورت خواهد گرفت. تنها در صورت نیاز مهندسان از بیرون آب می‌توانند عملیات را کنترل کنند. ارتباط روبات‌های زیرسطحی با ساحل از طریق شناورهایی (بویه‌ها) برقرار می‌شود که مجهز به ارتباط رادیویی هستند. یکی از کاربردهای مهم چنین روبات‌هایی شرکت در عملیات امداد و نجات است. چنین وسایل خودرانی به‌نسبت ارزان هستند و می‌توان آن‌ها را به درون موقعیت‌های خطرناک فرستاد.

1 - کشتی تحقیقاتی با مرکز کنترل ساحلی و نیز با تجهیزات در زیر آب از طریق شناورها (بویه‌ها) ارتباط دارد.
2 - بویه‌های شناور بر آب از طریق مودم‌های آکوستیک با روبات‌های زیرسطحی و از طریق امواج معمول نظیر وای‌فای با تجهیزات روی‌سطحی ارتباط برقرار می‌کنند.
3 - زیردریایی امکان ارتباط با سایر تجهیزات روی این شبکه را دارند.
4 - روبات‌های زیرسطحی داده‌ها را جمع‌آوری و تبادل می‌کنند و به‌طور گروهی از طریق سیگنال‌های آکوستیک با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
5 - حسگرهایی در بستر دریا کار گذاشته می‌شوند که قادر به جمع‌آوری داده‌ها در طول زمان هستند و می‌توانند با روبات‌ها ارتباط برقرار کنند.