راه‌کاری که به شما کمک یک روبات خانگی اجتماعی را در اختیار داشته باشید، این است که تبلتی را درون بدن یک روبات قرار داده و درجه‌ای از آزادی را به او اهدا کرده و برای آن‌که اطمینان پیدا کنید تشخیص صدا و مکالمه‌هایی که با روبات انجام می‌دهید به خوبی تحلیل شده و توسط روبات درک می‌شود، از الگوریتم‌هایی استفاده کنید که بهترین تجربه کاربری را در اختیار شما قرار دهند. همچنین برای آن‌که ابزار تعاملی شما به یک روبات کامل تبدیل شود، این توانایی را دارید تا از یک صفحه‌نمایش استفاده کنید تا در موقع لزوم به یاری شما آید.
اما به تازگی گروهی از محققان دانشگاهی به نام‌های گای هافمن، بن مگیدیش، میشل لوریا، اورن زاکرمن، روبرتو ایمی و سانگ پارک موفق به طراحی یک نمونه اولیه از یک روبات اجتماعی به نام Vyo شدند. Vyo یک دستیار شخصی است که به عنوان یک رابط متمرکز برای خانه‌های هوشمند به ایفای نقش می‌پردازد. هیچ چیزی جدیدی در ارتباط با این روبات وجود ندارد، اما سوال اصلی این است که Vyo چگونه می‌تواند با اشیای محیط اطراف خود ارتباط برقرار کند؟ این روبات از یک طراحی فاقد تشابه انسانی همراه با بیان انسانی و یک سیستم کنترل مبتنی بر لمس اشیا استفاده می‌کند. این ترکیب Vyo را تبدیل به یک روبات اجتماعی کرده است. به نظر می‌رسد، این ترکیب منجر به ظهور گونه متفاوتی از روبات‌های اجتماعی شده است.
آیا این پروژه جنبه عملی دارد؟
در این ارتباط پروفسور گای هافمن، از دانشگاه کورنل در مورد ایده شکل‌گیری Vyo و آن‌چه این روبات را منحصر به‌فرد کرده به سایت اسپکتورم گفته است: «ایده شکل‌گیری این روبات ریشه در چند عامل دارد. اول آن‌که روبات‌های اجتماعی و خانه‌های هوشمند، فناوری‌هایی هستند که به نظر می‌رسد در آستانه امکان‌سنجی برای ورود به بازار قرار گرفته‌اند. دوم آن‌که چشم‌انداز اصلی آینده فناوری مبتنی بر آرامش، حضور در هر کجا، مستقل بودن، عملکرد شفاف و مهم‌تر از آن یکپارچه بودن، استوار است. در واقع ما امروز شاهد مجموعه‌ای از دستگاه‌های غیر مرتبط با یکدیگر هستیم که به‌طور جداگانه کنترل می‌شوند. بسیاری از راه‌حل‌هایی که امروزه برای خانه‌های هوشمند ارائه می‌شود بر مبنای کنترل صوتی و صفحات لمسی قرار دارند. من کشف کردم صحبت کردن با دیوارهای خانه یا صحبت کردن در هوا و عدم وجود هیچ‌گونه مخاطب فیزیکی که بتوانید با استفاده از آن با خانه خود به تعمل بپردازید تا چه اندازه می‌تواند وهم‌آور و ترسناک باشد. اما روبات‌های اجتماعی این قابلیت را دارند تا سبک بسیار متفاوتی از ارتباط با خانه و فناوری‌های درون خانه را به شما ارائه کنند. حضور اجتماعی در یک خانه باید به‌طور کامل آرام، مرتبط با محیط، توام با احترام و فراتر از همه این موارد ضامن سلامت خانه باشد.»
برای نیل به این هدف تیم طراحی یکسری ملزومات و ملاحظات را همراه با مطالعات قبلی و تجربیاتی که از کاربران به دست آورده‌اند بودند گردهم آوردند تا در نهایت روبات خود را بر مبنای پنج فاکتور زیر طراحی کنند:
به خدمت گماشتن
یک رابط خانه هوشمند باید به کاربر حس تعامل با محیط داخلی خانه را القا کند. این احساس می‌تواند با درگیر کردن کاربر و برانگیخته کردن یک هیجان تعاملی در کاربر همراه باشد.
محجوب
فناوری داخلی درون یک خانه باید حداقل نیمه خودکار باشد. اما این احتمال وجود دارد که در این راه اختلالی به وجود آید. بر همین اساس، دومین هدفی که تیم طراحی به دنبال آن بودند، طراحی روباتی بود که فقط در زمان مورد نیاز در محل حاضر شود.
دستگاه دوست‌داشتنی
طیف گسترده‌ای از طراحی روبات‌های خانگی که این روزها شاهد عرصه آن‌ها هستیم؛ نزدیک بودن به چهره انسانی را به عنوان اولین و اصلی‌ترین فاکتور مدنظر قرار داده‌اند. تیم سازنده برای آن‌که طراحی روبات خانگی دوست‌داشتنی به نظر برسد، سعی کرد توازونی میان یک عامل اجتماعی و یک دستگاه به وجود آورد. این‌کار بر مبنای یک کار مطالعاتی انجام گرفت. نظرسنجی‌ها نشان دادند، 79 درصد مردم به دنبال روباتی با معیار یک دستیار دوست داشتنی، 71 درصد به دنبال یک ابزار کارگشا و تنها تعداد اندکی به دنبال یک روبات خانگی که نقش یک دوست یا همنشین را بازی کند، نیاز داشتند.
احترام‌پذیری متقابل
مردم اکنون انتظار دارند روبات‌هایی را مشاهده کنند که تابع مقررات و قوانین بوده، با نزاکت بوده و حساس به موقعیت‌های اجتماعی باشند. در نتیجه تیم طراحی این روبات سعی کرده‌اند، روبات دستیاری را طراحی کنند که ضمن احترام به کارفرمای خود توانایی درک احترامی که به او گذاشته می‌شود را نیز داشته باشد.
اطمینان‌بخش
سرانجام، نظرسنجی‌ها نشان دادند مردم به روبات‌های خانگی که فاکتورهای قابلیت اطمینان و قابل اعتماد بودن را به خوبی از خود نشان دهند، بیشتر تمایل دارند. این چنین فاکتورهایی را نمی‌توان تنها با اتکا بر فاکتور خطا به دست آورد. این چنین فاکتورهایی تنها از طریق طراحی مورفولوژی روبات‌ها (رفتارهای غیر کلامی) و اسکیمای یک تعامل تجسمی به دست می‌آید.
اگر تیمی در نظر داشته باشد تمامی این فاکتورها را درون یک روبات فیزیکی قرار دهد؛ کار ساده‌ای پیش رو نخواهد داشت. به دلیل این‌که فرآیند طراحی پیچیده خواهد بود. بر همین اساس پژوهش‌گران دو نمونه اولیه را طراحی کردند، اولین نمونه یک روبات اجتماعی میکروسکوپی شکل بود، (در طراحی نهایی Vyo شباهت زیادی به نمونه اولیه داشت) و نمونه دوم به شدت متاثر از لوازم الکترونیکی بود. تصویر زیر نمونه‌های اولیه روبات vyo را نشان می‌دهد.
همانند هر روبات اجتماعی دیگری، بخش جدایی‌ناپذیر Vyo را تجربیات شکل می‌دهند. بر همین اساس روبات Vyo باید این توانایی را داشته باشد تا دقت و احساسات کاربر را ضبط کرده تا در ادامه بتواند رفتار خود را به نمونه انسانی نزدیک کرده و مهم‌تر از آن این قابلیت را داشته باشد تا احساسات خود را به گونه‌ای که برای انسان‌ها ملموس باشد بیان کند. برای این منظور Vyo از یک رویکرد طراحی چند ضابطه‌ای جنبشی‌محور استفاده می‌کند. قبل از آن‌که مفاصل مکانیکی این روبات ساخته شود، تیم طراحی از بازیگران، عروسک‌ها و انیماتورها برای طراحی همزمان ظاهر و حرکات معنادار برای روبات‌ها استفاده کردند. در یک مورد تیم طراحی از نسخه‌های مختلفی از زاویه گردن که در انیمشین‌ها وجود داشت استفاده کردند. این‌کار بدین منظور انجام شد تا به روبات یک توجه مودبانه به اشیا آموزش داده شود. (در دموی منتشر شده حرکت گردن روبات بسیار جالب توجه است!)
ماحصل این اقدامات منجر به ساخت روباتی شد که به راحتی توانایی برقراری تعامل با کاربران را دارد. در ادامه تیم طراحی برای آن‌که نحوه کنترل بر اشیا هوشمند را به روبات نشان دهند، از وسایل کوچک نمادینی استفاده کردند که به‌طور مستقیم روبروی چشمان روبات قرار می‌گرفتند. در ادامه اقدام به دستکاری این وسایل می‌کردند تا روبات یاد بگیرد چگونه باید بر اشیا نظارت کند. در حالی که این رویکرد قطعا یک روش منحصر به فرد به شمار می‌رود، اما به نظر می‌رسد نسبت به فرمان‌های صوتی یا لمسی کارایی کمتری دارد. هافمن در این ارتباط گفت: «ارتباط میان روبات‌های اجتماعی و رابط‌های کاربری ملموس (شبیه به آیکن‌های فیزیکی) که این روزها شاهد آن هستیم هرگز در دستور کار قرار نگرفتند. همکار من اورن زاکرمن، متخصص رابط‌های کاربری، و من می‌خواستیم ارتباطی را بر مبنای رویکرد جدید HCI (تعامل انسان با ماشین) ارائه کنیم. به طوری که از آداب و رسوم معمول خانه‌‌ها شبیه به قرار دادن کلیدها روی یک بشقاب به منظور آموزش روبات استفاده کنیم.»
=========================
شاید به این مطالب هم علاقه‌مند باشید:
ماهنامه شبکه را از کجا تهیه کنیم؟
ماهنامه شبکه را می‌توانید از کتابخانه‌های عمومی سراسر کشور و نیز از دکه‌های روزنامه‌فروشی تهیه نمائید.
ثبت اشتراک نسخه کاغذی ماهنامه شبکه
ثبت اشتراک نسخه آنلاین
کتاب الکترونیک +Network راهنمای شبکه‌ها
- برای دانلود تنها کتاب کامل ترجمه فارسی +Network اینجا کلیک کنید.
کتاب الکترونیک دوره مقدماتی آموزش پایتون
- اگر قصد یادگیری برنامه‌نویسی را دارید ولی هیچ پیش‌زمینه‌ای ندارید اینجا کلیک کنید.
نظر شما چیست؟